Als jongvolwassene, die zich nog maar enkele jaren op de arbeidsmarkt begeeft, is het niet makkelijk om een eigen plekje in West-Vlaanderen te verwerven.
Wanneer men op gesprek gaat bij de bank, merkt men al snel dat er een veel groter startbudget vereist is om een lening af te sluiten. Ofwel hebben ze dringend geld nodig om direct over te kunnen gaan tot het kopen van een eigen stulpje, waarbij een groot deel van hun loon afgestaan wordt aan hun veel te grote lening (tip: maak gebruik van een lening simulatie). Een eerste manier die uiteindelijk wel leidt tot een waardevol bezit, waarbij een deel van het geld gerecupereerd kan worden. Ofwel – tweede optie – kan men als jongvolwassene eerst een periode iets huren, met dan wel als consequentie dat ze dit geld op geen enkele manier nog in hun bezit is of gerecupereerd kan worden.
De tweede optie is veel meer in trek, waardoor veel mensen die financieel reeds stevig in hun schoenen staan, zich een extra eigendom aanschaffen, om deze te verhuren. Steeds minder en minder eigendommen staan dus te koop, waardoor het voor de nieuwe generatie nog moeilijker wordt om iets geschikts te vinden.
No money, no dreams
Het idee om zelf te bouwen is bij de jongste generatie dus ook geleidelijk aan het wegebben.
Spijtige zaak voor zowel mensen die van hun eigen huis gedroomd hadden, als voor zij die zouden instaan voor het ontwerp ervan. Vele net afgestudeerde architecten, die zichzelf voorgesteld hadden om als zelfstandige voor particulieren te werken, zien hun plannen volledig anders uitdraaien.
Iets opbouwen als zelfstandige architect in Brugge is op de dag van vandaag een onrealistische zaak geworden. Te veel concurrentie en te weinig vraag, twee redenen waarbij vooral de laatste sterk doorweegt.
Afwachten wat de toekomst brengt, maar voor velen is het idee van ‘huisje – boompje – tuintje’ nog ver van huis.